जोखिम मोलेरै सीमास्तम्भ जोगाउन प्रयत्नशील छन् सीमा क्षेत्रका नेपाली

पशुपतिनगर, माघ १८ गते । सिदिन-१, पाँचथरका पेम्बाछिरिङ शेर्पाले दुई वर्षअघि गोठ छेवैमा गाडिएको ५८/९ नम्बरको सीमास्तम्भ नजिकै गाडिएको एउटा सहायक सीमास्तम्भ उखेलेर फ्यााकिदिए । भारतीय अधिकारीहरूले साविकको सिमानाभन्दा झन्डै ५० मिटरभित्र मेरो घरमाथिको डाँडामा स्तम्भ गाडेका थिए । स्तम्भ उखेलेर फ्यााकेपछि एसएसबीले निकै धाकधम्की दिए तर मैले अटेर गर्नाले फेरि गाडेनन्, शेर्पाले भन्नुभयो ।

सिदिनका शेर्पाले जस्तै सीमावर्ती क्षेत्रमा बसोबास गर्ने नेपालीले जोखिम मोलेर नेपालपट्टकिो जमिन मिचिनबाट जोगाउादै आएका छन् । सशस्त्र सीमा बल -एसएसबी)ले नेपालपट्टकिो जमिन खेलमैदानका रूपमा प्रयोग गर्न थालेपछि मावु-८, कालपोखरीका पेमलमु शेर्पाले तारबेरा गरिदिएका छन् । एसएसबीले अरूतिर सिमाना मिचेको देखेको हुनाले यहाँ पनि खेल्दाखेल्दै खेल मैदानमै क्याम्प विस्तार गर्लान् भन्ने डर लाग्यो, त्यसैले तारबेरा गरिदिएा, उहाँले भन्नुभयो ।

भारतले सन्दकपुरमा सीमा मिच्न थालेपछि पासाङदावा शेर्पाले आफ्नो जमिनमा तारबेरा गर्नुभएको छ । भारतले सन्दकपुरमा नयाँ बाटो खनेर नेपालपट्टकिो एउटा डााडा नै उता पारेपछि थप मिच्न नदिन हामीले तारबेरा गरेका हौा, शेर्पाले बताउनुभयो । एसएसबीको बीओपीले २०६३ सालमा पनि पशुपतिनगर-४, हिलेमा सीमा मिचेर तारबेरा गर्दा स्थानीयले विरोध गरेपछि तारबेरा रोकिएको थियो ।

इलाममा २०४५ सालदेखि सीमा अतिक्रमणको छिटफुट विवाद सुरु भए पनि भारतले एसएसबीको क्याम्प खडा गर्न थालेपछि सीमा विवाद हो ।

पशुपतिनगरका मिलन क्षेत्रीले धेरै ठाउूमा निषेधित दशगजा र नेपालपट्टकिो जमिन मिचिएको बताए । नेपालीले निजी जमिनचाहिा मिच्न दिएका छैनन् । तर बसोबास नभएको ठाउामा स्थानीयले सधैा निगरानी गर्न सम्भव नै छैन, उहााले भन्नुभयो ।

इलामको पशुपतिनगरदेखि पााचथरको फालोटसम्ममा सीमावर्ती सिमानाबजार, मानेभञ्ज्याङ, चित्रे, लामीधुरा, मेघमा, तुम्लिङ, कैयाूकट्टा, गैरीबास, विखेभञ्ज्याङ, कालपोखरी, सन्दकपुरमा नेपालीको बसोबास रहेको छ । सिमाना मिचिएको आवाज उठाउादा र सिमानाको आफ्नो जमिन तारबेरा गर्दा एसएसबीबाट अनावश्यक दुःख झेल्नुपरेको स्थानीयको गुनासो छ ।

पशुपतिनगर-४ हिलेका रामकुमार योञ्जन, फूलमाया दाहाल, सञ्जु यल्मु, पेम्बा भोटिया, वीरबहादुर बमजन, जुहारीलाल तामाङको घर र एक सरकारी कार्यालय भारतपट्ट िपर्नेगरी गाडिएको ७१/२२ नम्बरको सहायक सीमास्तम्भ स्थानीयले २०५९ वैशाख २२ गते उखेलेर फ्यााकिदिएपछि स्थानीय नेपालीले एसएसबीको कुटाई खाएका थिए ।

सीमा क्षेत्रका बारेमा पटकपटक आवाज उठाउादा पनि नेपाल सरकारले समाधानका लागि पहल नै नगरेको स्थानीयको गुनासो छ । सीमा मिच्दा विरोध गर्ने हामी एक्लै छौंा, पासाङ दावा शेर्पाले बताउनुभयो ।